28 χρόνια αφοσίωσης στην πρόληψη, 28 χρόνια στήριξης της τοπικής κοινότητας, 28 χρόνια ασπίδα προστασίας απέναντι στις σκιές του εθισμού και της κοινωνικής απομόνωσης. Με μια κίνηση αιφνιδιαστική, σα βίαιη ρήξη δεσμών, 75 κέντρα πρόληψης σβήνονται από τον χάρτη, θύματα ενός νόμου που θυμίζει άκρατη λογοκρισία.
Πρόληψη χωρίς πρόβλεψη: μια οξύμωρη φράση, ένα πλήγμα στην ουσία της κοινωνικής πρόνοιας. Πώς μπορείς να προλάβεις, όταν απαγορεύεται η πρόβλεψη; Πώς μπορείς να θωρακίσεις μια κοινότητα, όταν σιγάζονται οι φωνές που προειδοποιούν;
Κέντρα πρόληψης: όχι απλά κτήρια, αλλά εστίες φωτός, ζεστοί κόλποι υποδοχής, γέφυρες επικοινωνίας. Εκεί, νέοι άνθρωποι βρήκαν στήριξη, άκουσαν καθοδήγηση, ένιωσαν την αγκαλιά της πρόληψης. Εκεί, οικογένειες άντλησαν δύναμη, έμαθαν εργαλεία αντιμετώπισης, βίωσαν την ελπίδα της αλλαγής.
Και τώρα; Σιωπή. Κενό. Αβεβαιότητα. Τα κέντρα πρόληψης κλείνουν, αφήνοντας πίσω τους ένα τραυματισμένο κοινωνικό τοπίο. Η πρόληψη θυσιάζεται στο βωμό μιας άκρατης λογοκρισίας, αφήνοντας εκτεθειμένα τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινότητας.
Μήπως ήρθε η ώρα να σηκώσουμε το κεφάλι; Να υψώσουμε φωνή ενάντια στην άκριτη φίμωση; Να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στην πρόληψη, στην πρόβλεψη, στην προστασία;
Ας μην επιτρέψουμε στο σκοτάδι να νικήσει. Ας γίνουμε η φωνή των κέντρων πρόληψης, η ασπίδα που θα θωρακίσει την κοινότητα, η φλόγα που θα ανάψει ξανά την ΕΛΠΙΔΑ.
Η πρόληψη δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ανάγκη. Είναι δικαίωμα. Είναι καθήκον. Ας την υπερασπιστούμε.